Modlitwa przed nauką, o dary Ducha Świętego. Spocznij na mnie Duchu Pana. Duchu Mądrości i Rozumu. Duchu Poznania i Bojaźni Bożej. Duchu Miłości i Wiary. Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze. dodaj nam ochoty i zdolności, aby ta nauka była dla nas pożytkiem. Kliknij na kolorowanki Duch Święty aby otworzyć wersję do druku lub pokoloruj online (kompatybilne z tabletami iPad i z systemem Android). Mogą zainteresować Cię także kolorowanki z kategorii Kościół i etykietą Zesłanie Ducha Świętego (Dzień Pięćdziesiątnicy), Wielkanoc religijna, Wielkanocny krzyż, Krzyż, Duchowy. Duchu Święty, który według swej woli wszystkim rozdajesz dary, Bądź nam miłościw, przepuść nam, Panie. Bądź nam miłościw, wysłuchaj nas, Panie. Od wszelkiego złego, zachowaj nas, Panie. Od wszelkiego grzechu, Od pokus i zasadzek złego ducha, Od zuchwałości i rozpaczy, Od sprzeciwiania się uznanej prawdzie, Od uporu i Przyjdź Duchu Stworzycielu. Kontynuujmy modlitwę „Przyjdź Duchu Święty”. Na pierwszym spotkaniu św. Jana Pawła II z Katolicką Odnową Charyzmatyczną w styczniu 1980 r. przyznał słuchaczom, że Korzystałem z tej modlitwy, aby prosić Ducha Świętego o łaskę. Oto, co powiedział: «Od małego nauczyłem się modlić do Ducha Komentarze do liturgii i modlitwa wiernych. Dzisiaj uroczystość Zesłania Ducha Świętego — święto umocnienia Kościoła, święto jedności wszystkich ochrzczonych. I my zgromadzeni w jedno przez Ducha Świętego wychwalamy Boga za całe dzieło zbawienia i dziękujemy za Kościół, który napełniony Duchem Świętym, prowadzi nas do 1. Duchu Najświętszy, otwórz usta moje, * bym godnie wielbił święte dzieła Twoje. * Duchu Najświętszy, przyjdź do serca mego * i uczyń sobie pomieszkanie z niego. 2. Duchu Najświętszy, Dawco siedmiu darów, * oczyść me serce z grzechowych przywarów. * Duchu Najświętszy, oświeć mnie nędznego * i wolę uczyń skłonną do 601 Darmowe obrazy Duch Święty. Bez wynagrodzenia autorskiego: obrazy. Znajdź obrazy z kategorii Duch Święty Bez wynagrodzenia autorskiego Nie wymaga przypisania Obrazy o wysokiej jakości. Duchu Święty, daj nam nowe oczy, abyśmy mogli dojrzeć rzeczywistość najwyższą, rzeczywistość Bożą. Daj nam oczy zdolne przenikać nieprzejrzystość materii, żeby dotrzeć do Ducha. Daj nam oczy, które nie zatrzymując się na tym, co bezpośrednio oczywiste, szukają zawsze tego, co jest poza. Oczy, które umieją trwać w Natomiast Duch Święty jest Osobą, bo przynależy do Ojca i Syna; jest przez Ojca tchnięty, jest Duchem Syna, więc nie może istnieć ani bez Ojca, ani bez Syna. Jak zatem widzimy, tą podstawową dynamiką, która funkcjonuje w łonie Trójcy Świętej, jest Miłość, czyli pomiędzy Nimi jest wzajemne oddanie. Trzeba najprzód wiedzieć że dwa są Różańce, jeden o Najśw. Maryi Pannie, drugi o Imieniu Jezus. Każdy obejmuje 15 Tajemnic odkupienia naszego, i podzielony jest na trzy części, z których pierwsza iz zawiera Tajemnice wesołe, nazwana jest Wesoła, druga Żałosna, trzecia Chwalebna. 6tAftLt. Tytuł 0004. Abba, Ojcze, tchnij w nas Ducha 0059. Bądź mym oddechem 0268. Duchu Miłości 0271. Duchu Pocieszycielu, pokrzep nas 0272. Duchu Święty, błagam, nie zwlekaj 0274. Duchu Święty, do nas przyjdź 0275. Duchu Święty, Duszo mej duszy 0276. Duchu Święty, oddaję się Tobie 0277. Duchu Święty, ogarnij mnie 0278. Duchu Święty, przyjdź 0279. Duchu Święty, przyjdź, działaj pośród nas 0280. Duchu Święty... przyjdź i rozpal nas 0281. Duchu Święty, przyjdź... Niech wiara... 0282. Duchu Święty, Stworzycielu 0283. Duchu Święty, wołam, przyjdź 0284. Duchu Święty, wytrwałości nasza 0286. Duchu żyjącego Boga 0320. Gdy schodzimy się 0380. Jak ożywczy deszcz 0586. Mocą Swą obdarz nas 0608. Na nowo stwarzaj mnie 0636. Niechaj zstąpi Duch Twój 0647. Niech nas ogarnie 0654. Niech Twój Święty Duch 0709. O Duchu Boży, Duchu prawdy i światłości 0714. Ogniu, zstąp 0719. Ojcze, daj mi Ducha 0798. Panie, ogień pal 0859. Pokój wam 0907. Przychodzisz, Panie, mimo drzwi zamkniętych 0913. Przyjdź, Duchu Święty, czekam na Ciebie 0914. Przyjdź, Duchu Święty, ja pragnę 0915. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij me serce 0917. Przyjdź Duchu Święty, przyjdź Duchu Kościoła 0918. Przyjdź, Duchu Święty, słysz wołanie 0919. Przyjdź, Duchu Święty, wołam Cię 0920. Przyjdź i otwórz moje serce 0923. Przyjdź, o przyjdź, Duchu Święty 0924. Przyjdź, rozpalaj nas dziś miłością 0952. Ruah 0983. Spocznij na nas, Duchu Pana 0992. Swojego Ducha, Panie, wylej na nas dziś 1071. Twój Krzyż 1078. Ty jesteś Źródłem życia 1172. W mocy Twojej, Duchu Święty 1191. Wszelka chwała 1229. Wzywam Cię, Duchu, przyjdź 1230. Wzywam Cię, przyjdź, umocnij mnie Jยlเค^^ zapytał(a) o 13:57 Ułóż modlitwę do Ducha Świętego. Pomożesz? 1 ocena | na tak 0% 0 1 Odpowiedz Odpowiedzi raggamuffin♥ odpowiedział(a) o 14:00 Duchu Święty,obdarz mnie łaską umocnienia w wierze, aby moja wiara mogła codziennie wzrastać w cudownej mocy Bożej. Amen. 5 1 ewciaaaaaa odpowiedział(a) o 14:02 Duchu Swięty który oswiecasz i znasz serca luszkie sprowadz nas byśmy mogli w pełni w dziecznosci uczestniczyć w twojej ofoerze 5 1 imiona@poczt... [Pokaż odpowiedź] Mystery_eu. [Pokaż odpowiedź] Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Teksty Pisma Świętego na nabożeństwo: 1 Kor 3, 2-23; Mt 10, 17-23 Teksty z Pism Pisarzy Chrześcijańskich: Kazanie św. Leona Wielkiego, papieża (Kazanie I o Narodzeniu Pańskim, 1-3), W: Liturgia Godzin, t. 1., s. 360-361. Moi Drodzy! Można powiedzieć, że klamrą spinającą całą Księgę Życia – Pismo święte jest Duch święty – nie tylko dlatego, iż On natchnął świętych pisarzy, aby używając swoich ludzkich zdolności, pisali tylko to co Bóg chciał, ale również w poszczególnych opisach biblijnych. Na początku Starego Testamentu w Księdze Rodzaju „Duch Boży unosił się nad wodami…” (Rdz 1, 2b), a ostatnia księga Nowego Testamentu, Apokalipsa mówi wyraźnie: „A Duch i Oblubienica mówią: ‘Przyjdź’” (Ap 22, 17). Kościół w Katechizmie Kościoła Katolickiego poucza nas, że Kościół jest miejscem poznania Trzeciej Osoby Trójcy świętej, Ducha świętego. A to poznanie odbywa się: „w Pismach, które On natchnął; w Tradycji, której zawsze aktualnymi świadkami są Ojcowie Kościoła; w Nauczycielskim Urzędzie Kościoła, któremu On asystuje; w liturgii sakramentalnej, w której przez jej słowa i symbole Duch święty prowadzi nas do komunii z Chrystusem; w modlitwie, w której wstawia się za nami; w charyzmatach i urzędach, które budują Kościół; w znakach życia apostolskiego i misyjnego; w świadectwie świętych, w którym ukazuje swoją świętość i kontynuuje dzieło zbawienia” (por. KKK 688). Również i my w naszych tegorocznych spotkaniach formacyjnych obficie korzystać będziemy z tych wszystkich źródeł, które w Kościele pozwalają nam poznać Ducha świętego. Dlatego też zawsze pierwsze czytanie i ewangelia będą zaczerpnięte z Pisma świętego, natomiast drugie czytanie będzie zawsze tekstem świętych pisarzy chrześcijańskich o Duchu świętym. W ten sposób starać się będziemy wsłuchać w to wszystko, co Kościół na temat Ducha świętego nam przekazuje. Moi Drodzy! Nikt inny, jak właśnie Duch święty zasługuje na nazwanie Go naszym Największym Przyjacielem. Ale, aby z przyjacielem przebywać, trzeba najpierw Go poznać. Poznać Kim jest Ten Największy, Najprawdziwszy i Najlepszy Przyjaciel? Przyjaciel szczególny, gdyż jest nam w stanie zapewnić i dać wszystko czego z taką tęsknotą wyglądamy: pokój, radość i szczęście, ale jakże inne niż to, które jest na tym świecie. I może w naszym sercu pojawić się pytanie: czy to jest w ogóle możliwe? Jeśli tak jest to jeszcze nie w pełni poznaliśmy naszego Przyjaciela. Kimże jest ten Przyjaciel? To Trzecia Osoba Trójcy świętej, Duch święty, który przebywa osobiście w sercu każdego z nas. Jest to rzeczywistość naszego chrześcijańskiego życia. On mieszka w sercu każdego chrześcijanina – jak przypomina nam papież św. Leon Wielki. On właśnie przed wejściem w sakramencie chrztu w nasze serce uczynił sobie z nas świątynię, w której mieszka. Poznaj swoją godność chrześcijaninie. Twoje ciało jest świątynią Ducha świętego – moglibyśmy wołać tekstami dziś przeczytanymi. Każdy z nas otrzymał szczodre dary, najstaranniej dobrane dary i łaski. To dzięki obecności w naszej duszy Ducha Ożywiciela jesteśmy piękni. Gdy spojrzymy na naszą wiedzę religijną, to zobaczymy jak wiele miejsca zajmuje w niej Bóg Ojciec i Jezus Chrystus – Syn Boży, a jak mało miejsca poświęcamy Duchowi świętemu. Musimy zatem nauczyć się jak czcić Tego naszego Boskiego Gościa, od którego otrzymaliśmy siedem darów, błogosławieństwa i owoce Ducha. Tylko wtedy, gdy poznamy w tym świetle naszą chrześcijańską godność, będziemy starali się wieść święte życie, obfitujące w pokój, radość i pocieszenie, jakiego Jezus przez Ducha świętego obiecał swoim uczniom. Moi Drodzy! Jeśli ktoś ma być naszym największym przyjacielem, to potrzeba w tej relacji przede wszystkim miłości. Zechciejmy się więc dziś zastanowić jakie znaczenie w naszym życiu ma mieć umiłowanie Ducha świętego? Jak ważna jest nauka Kościoła na temat Ducha świętego, bez której nie zrozumiemy innych prawd wiary, może świadczyć porównanie pewnego dominikanina Paula O’Sullivana: „Bez Ducha świętego jesteśmy niczym ślepcy”. Jest ona dlatego taka ważna, cudowna, pocieszająca i wspaniała, że z Duchem świętym możemy czynić wszystko – bez trudu i błędu. On bowiem jest światłem i przewodnikiem przygotowanym przez Boga dla każdego z nas, abyśmy nie pobłądzili na drogach życia. Niestety tak często o tym przewodniku i świetle rozświecającym mroki naszej duszy zapominamy. A czasem nawet, gdy znamy naukę Kościoła na temat Ducha świętego, to tak często modlimy się do Ojca i Syna, a w modlitwie zapominamy o Duchu świętym. Jeszcze w czasie wspólnotowych spotkań modlitewnych ma to miejsce, ale jakże często nasza osobista modlitwa jest w to uboga. Co może zdziałać Duch święty w sercu człowieka wierzącego, który nieustannie Mu się powierza, mówią nam przykłady wielkich ludzi Kościoła. Kardynał Manning dziwił się kiedyś: „Jakże to niezwykłe, że chrześcijanie tak mało wiedzą o Duchu świętym, choć to On jest Sprawcą naszego uświęcenia, Dawcą wszelkich radości i pociech”. Ta wielka postać Kościoła, za młodu gorliwy protestant, właśnie z pomocą Ducha świętego stał się żarliwym katolikiem, a następnie został kapłanem, biskupem i kardynałem. Znając wartość modlitwy i nabożeństwa do Ducha świętego darzył Go ogromną miłością i z Jego pomocą rozwiązywał wszelkie życiowe trudności, wątpliwości i problemy. Jak sam zaświadcza, za każdym razem, kiedy trzeba było podjąć ważną decyzję, opuszczał na chwilę głowę i pogrążał się w modlitwie. Jeśli był to bardziej poważny problem wtedy oddawał się modlitwie dłuższy okres czasu, prosząc o światło w jego rozwiązaniu. I to właśnie dzięki tej współpracy z Bożą łaską był w stanie osiągnąć wyżyny świętości i oddać wielkie zasługi Kościołowi w Anglii. Zostały po nim też dwie książki o Duchu świętym. Również kardynał Newman był rozmiłowany w Duchu świętym. On również wychowany był w duchu protestanckim, a do tego był skrajnie uprzedzony do Kościoła katolickiego. Po czasie jednak zaczął dostrzegać wiele sprzeczności i błędów w kościele anglikańskim i zaczęły się jego życiowe poszukiwania. Całe lata poświęcił odnalezieniu prawdziwego Kościoła Chrystusowego. Dlatego studiował historię, prowadził wielkie dyskusje z najwybitniejszymi przedstawicielami Kościoła anglikańskiego, ale to nie przynosiło zadowolenia. W końcu jednak, gdy przestał pokładać nadzieję we własnych wysiłkach i ludzkiej mądrości, oświecony światłem Ducha świętego, wykrzyknął następujące słowa: „Cóż ja czyniłem! Tak się trudziłem, studiowałem, przeczytałem mnóstwo książek, radziłem się dobrych przyjaciół, ale przez to zbyt mało się modliłem, nie dość prosiłem Boga o światło i przewodnictwo”. Wtedy to upadł na kolana i zaczął się modlić. Zwątpienie zaczęło ustępować i ujrzał jasną drogę, która zaprowadziła Go do Kościoła katolickiego. Te swoje poszukiwania zapisał w przepięknym hymnie na krótko przed przejściem do Kościoła katolickiego: „Prowadź mnie, Światło Przyjazne, przez wszechogarniający mrok,/ Prowadź mnie!/ Noc taka ciemna i daleko jest mój dom -/ Prowadź mnie!/ Pilnuj moich stóp; nie pragnę zobaczyć/ Odległych scen – mnie jeden krok wystarczy./ Dotąd nie byłem taki, nie przyszło mi przez myśl,/ Że powinieneś mnie prowadzić,/ Wolałem wybierać i ścieżkę swą widzieć, ale dziś/ Ty prowadź mnie!/ Kochałem szumne dni i choć strach we mnie gościł,/ Duma rządziła mą wolą: zapomnij o mej przeszłości./ Tak długo błogosławiła mi Twa moc, że pewien jestem,/ Iż poprowadzi mnie dalej,/ Poprzez bagna i moczary, przez turnie i nurty porywiste,/ Aż ta noc skończy się;/ I rankiem uśmiechną się anielskie lica miłe,/ Które od dawna miłowałem i z oczu straciłem”. Kardynał Gibbons natomiast przeżył w swoim życiu szczególne zdarzenie związane z Duchem świętym. Gdy jeszcze był proboszczem, wezwany został do pewnego amerykańskiego senatora, który był poważnie chory. Nie wierzył On jednak w Boga i mimo wspaniałych opowieści o Bożej miłości, argumentów mówiących o istnieniu Boga, nic nie było w stanie przekonać senatora. Wreszcie Kardynał zapytał czy jeśliby taki Bóg rzeczywiście istniał, senator uwierzyłby w Niego. Ten odpowiedział: „Z całą pewnością”. Polecił wtedy odmawiać senatorowi krótką modlitwę: „Nieskończenie dobry Boże, jeśli istniejesz, spraw, bym Cię poznał”. Chory obiecał, że będzie ją odmawiał i w ciągu kilku dni stała się rzecz niesłychana. Kiedy kardynał Gibbons przyszedł po kilku dniach chory wykrzyknął: „Ojcze, ja wierzę, wierzę”. I w tym krótkim czasie do swojej śmierci był szczególnym znakiem prawdziwej wiary i przemiany łaską Ducha świętego. Ojciec Paul O’Sullivan wspomina, że w swoim życiu spotkał kiedyś bardzo oddanego pracy kapłana. Był to człowiek skromny i powściągliwy, jednak gdy spojrzało się na ogrom pracy, który wykonywał nie można było wyjść z podziwu. Nie tylko zresztą sam pracował z ogromnym zapałem, ale miał też zdolność skutecznego przyciągania i inspirowania innych, by z nim pracowali. Gdy rozmawiał z o. Paulem, to wspomniał że ogromną czcią darzy Ducha świętego i Jemu przypisuje wszystkie swoje sukcesy. Moi Drodzy! Gdy spojrzymy na nasze życie okiem wiary, to okaże się, że uczelnie katolickie rozpoczynając rok akademicki i wiele znaczących instytucji na świecie rozpoczyna swoje poczynania od wezwania Ducha świętego. Wielu ludzi wierzących na świecie w obliczu najpoważniejszych i najtrudniejszych spraw prosi o światło i pomoc Ducha świętego. I my również nie tylko w najważniejszych sprawach, ale także naszych codziennych potrzebach powinniśmy przyjąć zasadę poddania się przewodnictwu Ducha świętego, który jest naszym Najlepszym Przyjacielem. Amen.